[OLEJEK CEDROWY]
Najcenniejszy jest cedr atlaski (z drzewa
Cedrus atlantica Manetti, z gór Atlasu). Jest w Polsce do zdobycia i wiedząc ile kosztować mogą olejki, to odważę się napisać, że nie jest drogi. Na drugim miejscu jest odmiana Jumperus uwgiruana L., czyli cedr czerwony (dołączył do mojej kolekcji).
Oba olejki otrzymywane są przez destylację parą wodną małych kawałków drewna cedrowego/mąki z drewna/trocin. Olejki też są produkowane z odmian Thuja occidentalis (biały cedr) i mieszaniny
liści tui i innych drzew szpilkowych (iglastych), ale nie mają takich właściwości jak cedr atlaski i czerwony.
Zastosowanie:
- infekcje wirusowe (silny antyseptyk) - przeziębienia, kaszel, bronchit, katar
- do wcierania przy stawo- mięśnio- i nerwobólach (PRZY NAKŁADANIU NA SKÓRĘ ZAWSZE ROZCIEŃCZAMY OLEJEK ETERYCZNY w mieszaninie olejów typu V-6 lub w pojedynczym oleju np. jojoba, I ZAWSZE ZACZYNAMY OD TESTU SKÓRNEGO, czyli smarujemy niewielki fragment skóry rozcieńczonym olejkiem)
- w mieszankach przeciwtrądzikowych, przy infekcjach skóry, łojotoku, łupieżu, przetłuszczaniu się skóry i włosów, łysieniu
[OLEJEK ŚWIERKOWY]
Otrzymywany jest przez destylację z parą wodną igliwia i gałązek świerku Picea abies (L.). Dopuszczony do handlu jest także olejek "świerkowy" z jodły syberyjskiej Abies sibirica, stosowany jako alternatywa.
Zastosowanie:
- nacierania przy nerwobólach, bólach mięśni i bólach stawowych, reumatyzmie, po urazach, dla pobudzenia miejscowego krążenia krwi i limfy, dla przyspieszenia ustępowania obrzęku i krwiaków
- wcierany w plecy i klatkę piersiową oraz w kończyny dolne (stopy, podudzia) pobudza krążenie krwi, rozgrzewa i wzmaga ruchy migawkowe w drogach oddechowych (pamiętać o teście skórnym)
- przy katarze, zapaleniu zatok, grypie, przeziębieniu
[receptura Różański]:
- pędy świerkowe 20 g
- ziele tymianku lub macierzanki 20 g
- kwiat lub ziele podbiału 20 g
- liść lub ziele szałwii 20 g
- kwiat rumianku 20 g
Wymieszać surowce. 1 łyżka na szklankę wody; gotować 5 minut, odstawić do naparzenia. Przecedzić. Dodać miód. Pić 3 razy dziennie.
Wskazania: kaszel, katar, angina, przeziębienie, grypa, zapalenie oskrzeli, chrypka.
Otrzymywany z pędów jodły syberyjskiej Abies sibirica (ta jodła może być sprzedawana jako olejek "świerkowy").
Olejek pichtowy ma bardzo szerokie zastosowanie:
"depresja, nerwice, stres, ropnie na skórze, czyraki, liszaje, liszajce, grzybice skóry układowe, łojotokowe zapalenie skóry, łuszczyca, trądziki, opryszczka, owrzodzenia, reumatyzm, artretyzm, przeziębienie, nieżyty układu oddechowego, chrypka, kaszel, zapalenie zatok obocznych nosa, kamica żółciowa, kolki, zaparcia, zapalenie gruczołu krokowego, niemoc płciowa, blednica skóry, słabe krążenie w kończynach (stale zimne, blade lub sine dłonie i stopy) i mózgowe, świąd skóry, ukąszenia owadów i pająków, użądlenia, zaburzenia trawienne, ból brzucha, skąpe miesiączkowanie, stan przedmiesiączkowy i zaburzenia emocjonalne okresu przekwitania i pokwitania, bóle głowy, obrzęki, plamy na skórze". [ dr Różański]
[OLEJEK JAŁOWCOWY]
Pozyskiwany jest z owoców jałowca pospolitego (Juniperus
communis L.) metodą destylacji parą wodną. Głównym
problemem jakości z punktu widzenia aromaterapii jest znajdujący
się w handlu i sprzedawany jako „olejek jałowcowy" olejek
otrzymywany z całych krzewów
jałowca, o zupełnie innych właściwościach. Jeśli zbieramy sami owoce (szyszkojagody) to po przymrozkach (tak jak jarzębinę).
Zastosowanie:
Zastosowanie:
- przeciwbakteryjny
- przeciwgrzybiczny
- stosowany przy terapii trądziku, łojotoku i łupieżu
- obniża ciśnienie krwi
- działanie ściągające, zmniejsza rozstępy skóry
- reumatyzm, artretyzm
- do wcierania i masaży przy nerwo-, mięśnio- i stawobólach
- zmniejsza zmęczenie umysłowe, stany lękowe i ułatwia zasypianie
- moczopędny
- wzdęcia
